Jennifer Coburn po mistrzowsku łączy fikcję literacką z faktami. Opierając się na mało znanych dokumentach, filmach i rozmowach ze świadkami wydarzeń, wkracza do domów reprodukcyjnych Stowarzyszenia Lebensborn, które funkcjonowały w kilku krajach podczas ll wojny światowej. Odbierano tam matkom tysiące rasowo idealnych dzieci, aby wychować je na przykładnych obywateli nowych Niemiec.

W bawarskim ośrodku Lebensbornu spotykają się trzy niemieckie kobiety. Blond piękność Gundi Schiller desperacko ukrywa żydowskie pochodzenie swojego nienarodzonego dziecka. Fanatyczna młoda kochanka nazistowskiego urzędnika Hilde Kramer jest bezgranicznie oddana faszystowskiej ideologii. Pielęgniarka lrma Binz z rozpaczliwą i determinacją próbuje nie rzucać się w oczy w miejscu, gdzie prowadzony jest złowrogi program przymusowych adopcji, eugeniki i czystek rasowych.

Każda z nich trafiła tam z innego powodu, ale wszystkie połączył terror nazistowskich Niemiec. Czy siła kobiet i więzi, które stworzą, pozwolą im przetrwać?

Zagłada pacjentów szpitali psychiatrycznych była jedną z pierwszych akcji eksterminacyjnych dokonanych przez nazistów na ziemiach polskich.

Niemcy wykorzystali potem zdobyte doświadczenie na chorych umysłowo, gdy zaczęli zabijać ludzi na masową skalę. Wiele bowiem z praktyk stosowanych później w obozach koncentracyjnych zrodziło się podczas "eutanazji" pacjentów szpitali psychiatrycznych.

Pierwsze prymitywne komory gazowe wybudowano i wykorzystywano właśnie w tych "sanatoriach" śmierci na terenach Polski. To, co wydarzyło się w podkrakowskim Kobierzynie, określano z kolei mianem "dzikiej eutanazji", bo część po prostu wcześniej zagłodzono na śmierć, a pozostałych wywieziono 23. czerwca 1942 roku do Auschwitz na zagazowanie lub zabito śmiertelnymi zastrzykami.