Jak rozmawia mądry Bośniak z głupim Bośniakiem?Przez Skype’a. Z zagranicy.Albo inny dowcip.Rozmawia Amerykanin, Japończyk i Bośniak.- U nas znamy wyniki wyborów już dwie godziny po zamknięciu lokali - chwali się Amerykanin.- Słabo. u nas wyniki znane są już dwie sekundy od momentu zakończenia głosowania - stwierdza Japończyk.- I co w tym nadzwyczajnego? W Bośni znamy je już dwa miesiące przed dniem wyborów - zamyka rozmowę ostatni.Bośnia to dziwny kraj. Podzielony, sklecony na siłę z trzech narodowości, z niezaleczonym ranami po wojnie, ale z problemami niewiele różniącymi się od polskich. Spadająca dzietność, potężna emigracja zarobkowa, korupcja na korupcji.Bośnia zadziwia, bo na pierwszy rzut oka tych podziało nie widać. Jedziesz przez kraj i słyszysz ten sam język. W knajpach tak samo wszyscy wcinają ćevapy. Kawę piją hektolitrami. Rakija - nie odróżnisz muzułmańskiej od serbskiej czy chorwackiej. Zakłady bukmacherskie - popularne w każdym zakątku kraju. Jedno słońce na niebie latem równomiernie skwierczy na jednych i drugich. Dym z papierosów tak samo śmierdzi w Banialuce jak na sarajewskiej starówce. Wszyscy kochają golfy dwójki i wszyscy są dla ciebie życzliwi i pomocni.To o co tu chodzi?Może o ból i gniew wyciosany w helisie DNA, gniew sprzed wieków, nie do określenia w sferze racjonalnej? Gniew z wbudowanym zapalnikiem, który otwiera się systematycznie co kilkadziesiąt lat i każe mordować tak na ślepo, na wszelki wypadek, profilaktycznie, tylko po to, by to ciebie nie zamordowano?Bośnię możesz potraktować wakacyjnie, śmignąć z Makarskiej i połazić dwie godziny po Mostarze, poudawać skupienie w Medjugorje, poskakać między sarajewskimi różami i zadumać się na moment nad bezmyślnością wojny.- Takie coś pod koniec XX wieku! - można powiedzieć pod koniec pobytu w stolicy.Ale czy to starczy? Czy nie trzeba wgłębić się w ludzkie historie? Czy podróżowanie nie będzie ciekawsze, gdy poznasz zwykłego człowieka, gdzieś z dala od turystycznych skupisk zaliczaczy kolejnych atrakcji z Top Ten Tripadvisora?I to po to jest ta książka, dla poszerzenia horyzontów i nabrania optymizmu. Bo ludzie tak naprawdę są dobrzy. A Bośniacy są optymistami. Gdy sąsiad umrze na jesień, zazdroszczą mu i mówią, że przynajmniej nie będzie musiał odśnieżać podwórka w nadchodzącej zimie.

Kiedy Kemal - ekscentryczny dziadek Orchana i twórca potężnej dynastii zajmującej się wyplataniem kilimów - zostaje znaleziony martwy, wnuk dziedziczy po nim prężnie działający interes.
Otwarcie pełnego testamentu zrodzi jednak szereg trudnych pytań. Okaże się, że rodzinny dom został zapisany nikomu nieznanej kobiecie, przebywającej w domu starości w Los Angeles.
Orchan, próbując dociec motywów takiego postępowania, kupuje bilet na najbliższy lot do Los Angeles. To w tym mieście odkryje tajemnicę głęboko skrywaną przez osiemdziesięciosiedmioletnią Sedę - tajemnicę, która zatrzęsię posadami stabilnej codzienności Orchana.

Poruszający debiut Aline Ohanesian, która wykreowała barwną opowieść o miłości, strachu i klątwie pokoleń, osadzoną w ramach tragicznej historii Ormian w Imperium Osmańskim.

Asiadeh Anbari, córka wysokiej rangi urzędnika imperium osmańskiego, po pierwszej wojnie światowej znalazła się na emigracji w Berlinie. Dziewczyna została przeznaczona na żonę dla pewnego młodego księcia, którego los rzucił do Nowego Jorku. Młodzi nigdy się nie spotkali, ale Asiadeh czuje się związana dana obietnica i bezskutecznie próbuje się kontaktować z narzeczonym.

Po pewnym czasie wiąże się z lekarzem pochodzenia bośniackiego, biorą ślub i wyjeżdżają do Wiednia. Asiadeh i Hasse łączy uczucie, ale dzieli wszystko inne - kultura, wiara, zainteresowania, a nawet wyobrażenia o małżeństwie i życiu rodzinnym.

Nagle w mieście zjawia się turecki książę, któremu kobieta była przyrzeczona. Czy Asiadeh będzie musiała wybierać miedzy miłością a wiernością rodzimej tradycji?

Piękna i subtelna opowieść o uczuciu, które rodzi się na granicy dwóch skonfliktowanych światów: Wschodu i Zachodu, tradycji i nowoczesności.