W niewielkim amerykańskim miasteczku, tuż przed świętami Bożego Narodzenia, znikają dwie dziewczynki. Lekarz medycyny sądowej, Ali Racy, wierzy, że sprawa ściśle łączy się z tragicznymi wydarzeniami sprzed piętnastu lat. Znaleziono wtedy ciało wykorzystanego seksualnie i brutalnie zamordowanego dziecka, za zbrodnię skazano lokalnego księdza. Rouge Kendall, brat bliźniak ofiary, a teraz miejscowy glina, zaczyna podejrzewać, że ksiądz był niewinny, a prawdziwy zabójca wciąż pozostaje na wolności... Wraz z Ali dochodzą do wniosku, że jedna z zaginionych dziewczynek została wykorzystana jako "Judaszowe dziecko" - przynęta, dzięki której sprawcy udało się zwabić jej koleżankę. Czy Rouge zdoła znaleźć zaginione dziewczynki i ustalić, kto tak naprawdę zamordował przed laty jego siostrę?

Ona jedna przeżyła.
Widziała twarz mordercy.
A on widział jej twarz.
O świcie wśród niedostępnych wzgórz północnej Anglii mężczyzna zabija kobietę. A potem pilota balonu wycieczkowego. Wszyscy pasażerowie są mimowolnymi świadkami morderstwa. Dwanaście osób ginie. Jedna przeżyła. Widziała twarz mordercy - a on widział jej twarz.

Samotna, przerażona kobieta ucieka. Nikt jej nie pomoże, bo nie ufa nikomu. Policja jej nie ochroni, bo nie zawiadomi policji.

Dlaczego?
Wiadomo, kim jest morderca, i dlaczego ją ściga.
Lecz kim jest kobieta, która ucieka? I przed czym ucieka naprawdę?

Maya Stern, była oficer sił specjalnych, niedawno powróciła do domu z misji w Iraku. Pewnego dnia zamontowana w jej domu ukryta kamera, mająca śledzić zachowanie opiekunki dwuletniej Lily, ukochanej córeczki Mai, nagrywa filmik z udziałem bawiącej się dziewczynki i jej ojca. Wszystko byłoby w jak najlepszym porządku, gdyby nie fakt, że Joe został brutalnie zamordowany dwa tygodnie wcześniej. Wytrącona z równowagi kobieta zastanawia się nad tym, co przed chwilą zobaczyła. Czy może uwierzyć w to, co widziała? Ale to przecież by oznaczało, że Joe żyje. Czy to w ogóle możliwe? Była przecież naocznym świadkiem jego zabójstwa, a po wszystkim zorganizowała mu pogrzeb. Aby znaleźć odpowiedzi na nurtujące ją pytania, Maya musi uporać się z mrocznymi tajemnicami własnej przeszłości. Gdy tego dokona, będzie zmuszona stawić czoła nieprawdopodobnej i niekoniecznie przyjemnej prawdzie o swoim mężu. i o sobie.

Na poznańskiej ulicy padają strzały. Na miejscu ginie prezes dobrze prosperującej firmy, ranna zostaje jego pracownica, Ewa Kochanowska. Jedynym świadkiem zabójstwa jest niewidoma dwunastoletnia córka Ewy, Kamila, zwana Kamykiem. Wprawdzie nie widziała mordercy, ale to nie znaczy, że nie potrafi go rozpoznać. Rozpoczyna się mrożąca krew w żyłach walka o życie dziewczynki. Czy niewidome dziecko ma szanse w starciu ze zdeterminowanym mordercą?

1987 rok. Nete Hermansen planuje zemstę na tych, którzy przed laty się nad nią znęcali. Głównym celem ma być Curt Wad, charyzmatyczny chirurg, jeden z członków duńskiego ruchu nawołującego w połowie XX wieku do sterylizacji dziewcząt sprawiających szczególne problemy.
Ponad dwadzieścia lat później detektyw Carl Morck prowadzi śledztwo dotyczące Rity, właścicielki burdelu, która zaginęła w latach 80. Pojawia się nowy dowód w sprawie, która zniszczyła życie jego dwóm współpracownikom - sprawie, przez którą został zesłany do Departamentu Q.
Kiedy Assad i Rose, pomocnicy Morcka, odkrywają, że ze zniknięciem Rity łączą się także zaginięcia wielu innych osób, detektyw ostatecznie postanawia rozpocząć śledztwo.
Badając kolejne zaginięcia, zbliża się stopniowo do Curta Wada, którego determinacja, by ziścić swoją wizję z młodości, osiągnęła apogeum. A brutalne zachowanie względem Nete i innych to zaledwie niewielki ułamek zła, do jakiego jest zdolny.

Druga bestsellerowa powieść z bohaterką Ulubionych rzeczy. Lacey Flint, młoda policjantka z tajemniczą przeszłością, zafascynowana postaciami seryjnych morderców, tym razem wiela się w rolę ofiary...

S.J. Bolton kreuje pełną napięcia, mroczną opowieść, z przerażającą wyrazistością opisując psychologiczne koszmary prześladujące grupę studentek. Atmosfera strachu przesycającego pozornie bezpieczne otoczenie jest niezwykle wiarygodna. Intryga wyrafi nowana i nowatorska. Narastające poczucie zagrożenia stopniowane mistrzowsko. Styl autorki, tnący rozdziały na krótkie epizody, buduje suspens i nakręca grozę, a fabuła powoli odsłania historię psychologicznego sadyzmu, kryjącego się w szacownej scenerii.
("Washington Times")

Kapitalna powieść. Każda strona wywołuje lęk i niesie zapowiedź czegoś przerażającego.
("Independent")

Bolton przerażająco wiarygodnie oddaje kusicielską moc naszych wewnętrznych demonów i niesłabnące psychologiczne napięcie.
("Cleveland Plain Dealer")

Hipnotyzujące! Narastający niepokój i przyprawiający o zawrót głowy finał.
("The Times")

Bolton prowadzi nas w niepokojący świat psychologicznej manipulacji i zadaje zatrważająco realne pytanie: czy można przestraszyć kogoś na śmierć?
("Sunday Express")

Sugestywna sceneria, intrygujące postacie i wyrafi nowane zbrodnie wywołujące dreszcz grozy.
("Booklist")

Wybitne! Wysublimowana nieszablonowa intryga ani na chwilę nie wypuszcza czytelnika - i bohaterki - z uścisku najwyższego napięcia.
("Publishers Weekly")

Uniwersytet w Cambridge sceną zbrodni doskonałych: morderstw bez mordercy. Ofiary zabijają się same.

Cambridge tuż przed północą to miasto czarnych cieni i złotego światła. Reflektor prawie pełnego księżyca oświetla eleganckie niczym weselny tort budynki, filary wskazujące bezchmurne niebo jak kamienne palce,i nielicznych ludzi, którzy błądzą jeszcze po ulicach, jak zjawy, to pojawiając się w plamach światła, to niknąc w cieniu. Kobieta stojąca na krawędzi jednej z najwyższych wież wygląda jak turystka podziwiająca widok. Powietrze u stóp wieży jest nieruchome. Na szczycie wieje wiatr. Na tyle silny, że włosy kobiety łopoczą wokół jej głowyjak flaga. Kobieta jest młoda i byłaby piękna, gdyby jej twarz nie była pozbawiona wszelkiego wyrazu. Gdyby w jej oczach było jakiekolwiek światło. To twarz kogoś, kto wierzy, że jest już martwy...

Uniwersytetem Cambridge wstrząsa seria tajemniczych samobójstw. Już kilkanaście dziewczyn odebrało sobie życie - w bardzo gwałtowny, krwawy, makabryczny sposób. Sposób, który każe doktor Evi Oliver, uniwersyteckiemu psychiatrze, podejrzewać, że to coś więcej niż zbieg okoliczności...

Do Cambridge przyjeżdża z Londynu Lacey Flint. Prowadzi śledztwo, udając studentkę. Niebawem ktoś zaczyna ją straszyć, wykorzystując jej najskrytsze lęki. I zaczynają ją dręczyć te same niepokojące koszmary, o jakich mówiły dziewczyny, zanim odebrały sobie życie...

Manipulacje, intrygi i bezwzględny, ale też fascynujący prawniczy świat.

Syn biznesmena zostaje oskarżony o zabicie dwóch osób. Sprawa wydaje się oczywista. Potencjalny winowajca spędza bowiem 10 dni zamknięty w swoim mieszkaniu z ciałami ofiar.

Sprawę prowadzi Joanna Chyłka, pracująca dla bezwzględnej, warszawskiej korporacji. Nieprzebierająca w środkach prawniczka, która zrobi wszystko, by odnieść zwycięstwo w batalii sądowej. Pomaga jej młody, zafascynowany przełożoną, aplikant Kordian Oryński. Czy jednak wspólnie zdołają doprowadzić sprawę do szczęśliwego finału?

Tymczasem ich klient zdaje się prowadzić własną grę, której reguły zna tylko on sam. Nie przyznaje się do winy, ale też nie zaprzecza, że jest mordercą.

"Kobieta nadal kieruje sie na północ. Obserwuje idących ulicami ludzi. Zmysły ma niezwykle wyostrzone, wie, że nikt nie odważy się wtargnąć do jej wnętrza. Nikt nawet nie wie, jakie procesy w niej zachodzą. Widzi strach, który przez cały czas otacza ludzi. W atmosferze odbijają się ich złe myśli. Nikt jednak nie wie, co ona widzi w ludzkich twarzach.
Jej też nikt nie zauważa, bo cała jej powierzchowność jest nieskazitelnie dyskretna. Kobieta ma zdolność robienia się niewidzialną w pokoju pełnym ludzi, jej obraz nie zatrzymuje się na siatkówkach ich oczu. Ale zawsze istnieje w teraźniejszości, obserwuje otoczenie i rozumie je.
Nigdy nie zapomniała ludzkich twarzy. Chwilę wcześniej zauważyła samotną kobietę, która szła nabrzeżem w Norra Hammarbyhamnen. Była bardzo cienko ubrana i przez prawie pół godziny siedziała nad wodą. Kiedy w końcu wstała, żeby stamtąd odejść, światło latarni oświetliło jej twarz i wtedy ją poznała.
To była Victoria Bergman.
Kobieta jedzie przez pogrążony we śnie Sztokholm. Ludzie kryją się za żaluzjami i zasłonami mieszkań i domów, a ulice są zupełnie puste, chociaż to dopiero jedenasta wieczorem.
Myśli o oczach Victorii. Ostatni raz widziała ją przed dwudziestu laty. Jej oczy były wtedy płonące, prawie nieśmiertelne. Kryła się w nich niesłychana siła.
Przed chwilą dostrzegła w nich jakiś matowy niuans, coś w rodzaju zmęczenia, które objęło całą jej istotę. Znajomość ludzkich twarzy podpowiada jej, że Victoria Bergman nie żyje." [fragment tekstu]

Kate na pół roku przeprowadza się z Londynu do Bostonu - zamieniła się na mieszkania z kuzynem. W Stanach chce ukończyć kurs grafiki komputerowej, a przede wszystkim dojść do siebie. Od dzieciństwa zmaga się z atakami paniki, a niedawno za sprawą byłego narzeczonego przeżyła niewyobrażalną traumę. Teraz potrzebuje spokoju i poczucia bezpieczeństwa.

Tymczasem w Bostonie dowiaduje się, że zamordowano sąsiadkę zza ściany, piękną Audrey. Policja wypytuje Kate o kuzyna, który podobno miał romans z zamordowaną, w jego mieszkaniu dzieją się zaś dziwne rzeczy. Kate, skołowana po zmianie strefy czasowej, nieustannie senna, nie ma komu zaufać - w obcym mieście nikogo nie zna, ekscentryczni lokatorzy budzą jej strach, kuzyn Corbin zapadł się pod ziemię. Czy Kate grozi śmiertelne niebezpieczeństwo, czy tylko je sobie wyobraża?

I dlaczego każdy jej strach staje się namacalny?
Oraz znacznie, znacznie bliżej, niż jej się zdaje?