Trevor Benson nie planował powrotu do New Bern. Kiedy jednak podczas misji w Afganistanie zostaje ciężko ranny, odziedziczony po dziadku dom wydaje się dobrym miejscem na rozpoczęcie wszystkiego od nowa...

Wyobraźmy sobie podstępną chorobę - taką, która ma tylko subtelne objawy zewnętrzne, ale może opanować całe ciało bez uprzedzenia; taką, która łatwo przenosi się między rodzicem a dzieckiem i która może trwać całe życie, jeśli nie jest leczona. Według dra Paula Contiego właśnie w ten sposób powinno się patrzeć na traumę: jak na niekontrolowaną epidemię z potencjalnie śmiertelną prognozą.W książce Trauma: niewidzialna epidemia dr Conti analizuje najnowsze badania, najlepsze praktyki kliniczne i dziesiątki prawdziwych historii, aby przedstawić głębszy i krytyczny obraz traumy. Nie tylko wyjaśnia, w jaki sposób trauma wpływa na ciało i umysł, ale również pokazuje, że jest przenoszona między bliską rodziną i przyjaciółmi, a także między pokoleniami i wielkimi grupami demograficznymi. Z książki dowiesz się: o różnych zespołach pourazowych, sposobie ich klasyfikacji i wspólnych objawach; jak skupione na rentowności systemy opieki zdrowotnej mogą utrudniać diagnozowanie i leczenie traumy; w jaki sposób kryzysy społeczne i zawirowania polityczne sprzyjają rozprzestrzenianiu się traumy grupowej; o metodach konfrontacji i radzenia sobie ze swoimi lękami na bieżąco; o sposobach, w jakie trauma zaburza procesy psychiczne, takie jak pamięć, regulacja emocjonalna i logiczne podejmowanie decyzji.

Dzieci bez stresu to obszerny zbiór zabaw kształtujących wyobraźnię, przeznaczonych dla dzieci w wieku przdszkolnym i szkolnym. Owe niecodzienne zabawy, zawierające elementy symboliczne i metaforyczne odwołujące się do wrażliwości i wyobraźni dzieci, wprowadzają je w twórczy sposób w sztukę duchowego przżywania. Pomagają im skoncentrować się oraz odprężyć fizycznie i psychicznie. Ponadto dają każdemu dziecku możliwość opracowania własnego, indywidualnego sposobu na odzyskanie równowagi wewnętrznej, by móc spokojnie reagować na stres i problemy dnia codziennego.

Brak miłości szkodzi - nigdy nie jest za późno, żeby wyzdrowieć.

W czasach, w których tak wielu ludzi gna przed siebie, by nieustannie wszystkich wyprzedzać, w których liczą się osiągnięcia i każdy chce możliwie jak najwięcej posiąść i przeżyć, niełatwo okazywać troskę zarówno innym, jak i sobie. W naszym zglobalizowanym, scyfryzowanym świecie, podporządkowanym presji ekonomicznej, brak miłości, czułości i życzliwości jest coraz powszechniejszy, coraz więcej osób zapada na zdrowiu - nie tylko psychicznie, lecz także fizycznie.

Niestety zauważamy to nierzadko dopiero wtedy, kiedy jest już za późno - kiedy zachorujemy. Okazuje się, że każde zdrowienie, także to wspierane przez współczesną medycynę, jest zawsze procesem samouzdrawiania zachodzącym w naszym ciele. Jak dowodzą badania, zdolność do samoleczenia jest jednak bardzo często przygaszana przez niepewność, lęk, bezradność i stres psychoemocjonalny. Neurobiolog Gerald Hüther na przykładzie działania naszego mózgu pokazuje, jak brak czułości dla samego siebie tłumi nasze siły obronne i moce samouzdrawiania.

Jeszcze kilka lat wstecz taka perspektywa nie byłaby możliwa, a poświęcona jej książka wylądowałaby w dziale ezoteryki. Dziś jednak do naszej dotychczasowej wiedzy z zakresu nauk przyrodniczych i medycznych doszło już wiele badań potwierdzających, że brak miłości wpędza nas w chorobę. Nie jest to już hipotezą, ale niepodważalnym faktem, uzasadnionym na gruncie nauk ścisłych i udowodnionym medycznie.