Wzruszająca historia młodziutkiej dziewczyny sprzedanej przez umierającą z głodu rodzinę do haremu magnata przejmuje do głębi i poruszy najtwardsze serca. Książka w znacznej części napisana jest w postaci pamiętnika młodej dziewczyny sprzedanej przez matkę do tytułowego haremu. Cała historia jest niezwykła i w dużej mierze oparta na faktach. Nauce polskiej znany jest fakt istnienia w polskiej historii instytucji haremu. Wiemy o co najmniej trzech tego typu prywatnych przybytkach, z których jeden stworzył Jan "Sobiepan" Zamoyski - wnuk wielkiego Jana Zamoyskiego przedstawiony tak zabawnie przez Sienkiewicza w "Potopie". I to w jego haremie toczy się akcja powieści. Opowieść zaczyna się w latach czterdziestych siedemnastego wieku. Opowieść czternastoletniej Józi - jak sama mówi głupiutkiej wtedy wiejskiej dziewuchy z Brzezin - córki ubogiego chłopa pańszczyźnianego. Gdy ojciec niespodziewanie zaniemógł i nie dał rady pracować, rodzina (szóstka dzieci, bieda aż piszczy) znalazła się w trudnej sytuacji, matka sprzedała dziewczynę. Ta trafiła do haremu mości Zamoyskiego.
UWAGI:
Na okładce: Prawdziwa historia dziewcząt z jedynego polskiego haremu.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Książka jest wywiadem rzeką przeprowadzonym z profesorem Henrykiem Samsonowiczem, jednym z najwybitniejszych historyków polskich, rektorem UW w burzliwym okresie Solidarności i wprowadzenia stanu wojennego, ministrem rządu Tadeusza Mazowieckiego, świadkiem i uczestnikiem wielu wydarzeń historycznych. W wywiadzie profesor snuje refleksje na temat przełomowych zadań w dziejach Polski, których był świadkiem, i osób z pierwszych stron gazet, które znał. Czy był dobrym obserwatorem epok w których żył? Zadający pytania mówi, że tak. Ale właściwie ocenią profesora czytelnicy tej książki.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Po co ta książka, skoro wszystko jest w internetowym programie? Tak się składa, że nie wszystko. Nie da się w piętnastominutowym odcinku opowiedzieć o jakimś władcy od początku do końca. Wiele ciekawych i ważnych rzeczy musimy sobie darować. W tej książce dostajecie Historię Bez Cenzury w wersji full wypas. Nie było żadnych ograniczeń długości tekstu. Mogłem pisać do momentu, aż poczułem: "OK, Wojtas, to chyba wszystko".
Franciszka Kwaszyńska to postać autentyczna, wraz z rodzicami odznaczona medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata za pomoc udzieloną Żydom w trakcie drugiej wojny światowej. Emilia Karolina Kwaszyńska, na podstawie opowieści rodzinnych oraz zachowanych dokumentów i fotografii, przedstawia postać swojej babci, której nie zdążyła poznać. Oddaje jej głos, by mogła opowiedzieć o czasach, gdy bycie po prostu człowiekiem było niekiedy aktem heroizmu.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępne są 2 egzemplarze. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Historia się nie skończyła. Już idzie pokolenie następne, którego wejście do komisji wyborczej z dowodem osobistym powoduje teraz inny zgoła apel elity: już nie "zabierz babci dowód", tylko "nie oddajmy Polski gówniarzom". Wbrew polityce historycznej zapomnienia i wstydu, z takim nakładem inwencji i środków realizowanej przez całe rządy PO-GW-TVN, przez większą część III RP. Dlaczego? Jak to się stało? Na to pytanie - jakie czynniki, jakie symbole, jakie potężne duchy i tradycje ożywiły nasz spór o politykę historyczną w ostatnich trzydziestu latach - próbuje odpowiadać swoista kronika, w jaką ułożyłem teksty w tym tomie. O tym właśnie on jest: o sporze o polską historię, o jej sens czy bezsens, o oporze, jaki budzi każda ostatecznie próba zamknięcia polskich dziejów wyrokiem skazującym na śmiech, wstyd i zapomnienie.Historię tego sporu zaczynam od artykułu, jaki pisałem jeszcze do podziemnej "Arki" w 1987 roku. To był początek, nie skończonego, procesu wychodzenia polskiej historii spod wpływów dominującego imperium. Zamyka tę pierwszą, "kronikarską" część, przypomnienie owych wpływów - po 25 latach, po kwietniu 2010 roku. W części drugiej próbuję skupić eseje, które przywołują nasze duchowe inspiracje w obronie sensu polskiej historii, ale także "przeklęte polskie problemy" - zdrady i rzeczywistych win własnych, z którymi również musimy się jak najpoważniej mierzyć. Część trzecią tworzą teksty, pod względem formalnym, "najpoważniejsze". Staram się zejść w nich w najgłębsze pokłady naszej historycznej pamięci, odsłaniając zarazem oddziaływujące na nią siły imperialnej i liberalnej (a niekiedy imperialno-liberalnej) polityki. Na część czwartą i ostatnią składają się krótkie komentarze do ostatnich dyskusji nad polską historią i jej obrazem w zbiorowej wyobraźni - z lat 2013-2016. Zamykam tom, na pewno nie dyskusję, próbą namysłu nad tym, czy możliwa jest odbudowa polskiej wspólnoty - z historią, nie przeciw niej.Prof. Andrzej Nowak
